معماری داخلی

معماری داخلی، طراحی فضایی است که توسط مرزهای ساختمانی ساخته شده.

همچنین می‌تواند طراحی نخستین نقشه برای استفاده، طراحی تجدی برای تغییر دادن طرح، یا تجدید نظر کردن در مورد طرح و استفاده‌های مطابق نیاز نیز باشد.

اخیراً معماری داخلی جزئی ازمعماری پایدار نیز محسوب می‌شود که در واقع بخشی از آن نیز به نگهداری منابع و بازیافت برای طراحی کاربردی، می‌پردازد.

به‌طور کلی این موضوع به طراحی محیط و فرم بر می‌گردد و معماری داخلی در واقع فرایندی

است که در آن قسمت داخلی ساختمان‌ها با توجه به همه? جنبه‌های انسانی و استفاده از فضاها،

طراحی می‌شود و در واقع طراحی داخلی ساختمان با توجه به قید شرط‌های معمار ی است.

 معماری داخلی تا حدودی به موارد زیر بر می‌گردد:

• هنر و علم طراحی بناکردن قسمت داخلی ساختمان به عنوان یک معماری مدرک و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی
• در حالی که معماران سعی در ساخت طراحی کل ساختمان دارند که مرتبط با مسائل سازه‌ای و نقشه است معماران داخلی هدف استفاده و قابل سکونت کردن مکان را طبق معیارهای انسانی دارند.
• معماری داخلی، توصیف درونی ساختمان و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی است.
• یک سبک یا روش طراحی است که به ساخت درون ساختمان می‌پردازد.

تحولات در معماری داخلی

اگر چه ماهیت اصلی و کلی یک ساختمان توسط اولین معمار آن مشخص می‌شود

تکرار و بازسازی متعاقب آن در درون ساختمان چنین نیست و همان‌طور که اکنون نیز دیده می‌شود

بسیاری از ساختمان‌ها اگرچه در زمان‌های بسیار قبل ساخته شده بودند

اما توسط سال‌های مختلف و بر اساس تغییر نیازهای جامعه مجدداً بازسازی می‌شوند

که نشان می‌دهد یک ساختمان هیچ‌گاه نمی‌تواند کامل و تغییرناپذیر باشد.

ساختمانی که بازسازی شده باشد ممکن است از بیرون کاملاً مثل قبل بماند اما از درون ممکن است صورت کاملاً متفاوتی به خود گرفته باشد به همین دلیل یک معمار داخلی نه تنها باید روی جایگاه ساختمان و مکان آن از نظر فیزیکی و اجتماعی و سیاسی حساس باشد.

باشد بلکه باید به وضعیت زمانی و مکانی ساختمان از نظر افراد و نیازهای آنان نیز دقت کند که

اگر استخوان بندی ساختمان محکم باشد و ایده? معمار اولیه? ان مناسب باشد،

طی سلسله تغییرات ایمنی درونی آن، ساختمان دچار مشکل نخواهد شد و بقیه مجبور به

دنبال یه روی از ان قواعد هستند.

یک سری ازسازه‌های مشخص بر اساس گذر زمان به دلیل حفاظت‌های تاریخی، غیرقابل استفاده ماندن یا محدودیت‌های مالی بدون تغییر باقی‌مانده‌اند.

اما اکثر ساختمان‌ها مدت زمان معینی را پابرجا هستند همین‌طور داخل ساختمان‌ها از نظر زمانی تا مدتی معین سالم می‌ماند: برخی از آن‌ها مخصوصاً برای اینکه از نظر بصری غیرقابل تغییر ماند طراحی شده‌اند،

برخی از آن‌ها به گونه‌ای اند که امکان سخت مجددساختمان را در همان محل می‌دهند

و بالاخره برخی از آن‌ها برای نیازهای جدید بازسازی شده‌اند و طبق نیازهای روز تغییر داده شده‌اند.

این روزهای صنعت ساختمان و 10 موضوع فنی اقتصادی در ایران،  صنعت ساختمان  و مسکن برای افراد چیزی بیش از سرپناه است و می تواند نوعی سرمایه گذاری، نمادی از شخصیت و وسیله ای برای آرامش زندگی و عبور از بحران های تورمی باشد. از فصل دوم سال 1392، بازار مسکن به رکود عمیقی فرو رفت، که بسیاری از سرمایه گذاران حرفه ای و خانواده های مصرف کننده را با سوالات متعددی مواجه کرده است. در ادامه 10 نکته تحلیلی در مورد اقتصاد مسکن ایران می آید: 1) خاصیت سیکلی بازار مسکن: بررسی روند تاریخی داده های سری زمانی قیمت مسکن در شهر تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور نشان می دهد که، طی سالهای گذشته افزایش قیمت مسکن در تهران و شهرهای بزرگ کشور به صورت پله ای بوده است، به عبارت دیگر افزایش قیمت مسکن به نسبت تورم یک رفتار سیکلی و ادواری داشته است. به طوری که در دوره‌های رونق قیمت و تعداد معاملات املاک افزایش و در دوره‌های رکود هر دو شناسه کاهش می‌یابند. این مطلب را می توان در نمودار زیر که نرخ رشد قیمت مسکن در شهر تهران و نرخ تورم عمومی را طی سال های 71 تا 90 مقایسه می کند می توان مشاهده کرد. 2) ضعف در تحلیل روندها، عاملی برای تشدید رکود: دوره رکود و کاهش قیمت مسکن همزمان است با کاهش شدید سرمایه گذاری ها و نتیجه این وضعیت چیزی نیست جز تشدید افزایش قیمت ها. این روند می تواند با آگاهی بخشی به سرمایه گذاران غیر حرفه ای این بازار تلطیف شود. 3) عوامل اثرگذار بر بازار مسکن: عوامل اقتصادی دیگری غیر از عرضه و تقاضای مسکن بر این بازار تأثیر می گذارند. وضعیت بازارهای موازی (سکه، ارز، سهام و...)، متوسط درآمد واقعی خانوار، شاخص بهای خدمات ساختمانی و حجم نقدینگی کشور نیز بر وضعیت بازار ساختمان کشور اثرگذار هستند. 4) سهم ناچیز خدمات مهندسی: با وجود سرمایه گذاری چند ده هزار میلیارد تومانی در صنعت ساختمان  ایران، سهم خدمات مهندسی (شامل توسعه تکنولوژی، طراحی مهندسی، اجرای حرفه ای و...) از سرمایه گذاری ساخت و ساز ناچیز است(در حدود 1 درصد). در نتیجه ساخت ساختمان، عموما به صورت غیر صنعتی، زمانبر و با کیفیت و تکنولوژی پایین انجام می گیرد، که خود این مسأله در غیر اقتصادی شدن سرمایه گذاریها تأثیر می گذارد. تکنولوژی و روش اجرای ساختمان نیازمند ارتقا جدی است. به ویژه باید در جهت بهینه کردن طراحی ها و کاهش زمان ساخت قدم برداشت. 5) فرایندهای زمانبر: گزارش سال 2013 بانک جهانی در مورد مدیریت کسب و کار، رتبه ایران در صدور پروانه ساختمانی در بین کشورهای دنیا را 169 اعلام می کند. همچنین، در گرفتن انشعاب برق هم کشور ما همین رتبه را دارد. فرایند زمانبر صدور مجوز ها و مشکلات فرایندی دیگر، بهره وری سرمایه در این صنعت را به شدت کاهش داده است. 6) سرمایه گذاری نامتوازن: سرمایه گذاری مسکن در ایران، عمدتا خصوصی است. بخش خصوصی فعال در صنعت ساختمان، عموما از مشکلاتی چون کم بودن نسبی سرمایه رنج می برد. به دلیل سودآوری مراکز شهری گران قیمت برای سرمایه گذاران، عمده سرمایه گذاریها و بارگذاری جمعیتی در بخش های خاصی از شهرها متمرکز شده است. بسیاری از مشکلات بافت شهری از جمله ریزدانگی، مشکلات بافت های فرسوده و حتی مسائل اجتماعی، ناشی از برخی سرمایه گذاری نامتوازن است. جهت سرمایه گذاری بخش خصوصی، توسعه ساختمان های گران قیمت و با ارزش افزوده بالا است. دولت، بایستی سیاست ها و اقدامات اصلاحی در این زمینه تدوین و اجرایی نماید. 7) تبعات زیست محیطی: عقب افتادگی و مشکلات صنعت ساختمان، به ویژه در تکنولوژی های ساخت و ضعف مدیریت پروژه ها، منجر به افزایش هزینه های دوره نگهداری ساختمان شده است. صنعت ساخت از لحاظ تولید گازهای گلخانه ای در رتبه های نخست قرار دارد و یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی است. ساخت و ساز شهری، باید به سمت کاهش مصرف انرژی در فرایند ساخت و بهره برداری و کاهش هزینه های زیست محیطی حرکت کند. 8) مشکلات سرمایه گذاری: ضعف مکانیزم های تأمین مالی مسکن یکی از عوامل بروز ریز دانگی بافت شهری، مشکلات حمل و نقلی، شکستگی خط آسمان و سایر معیارها است. برای توسعه صنعت ساختمان، باید به سمت روش های نوین و ترکیبی تأمین مالی حرکت کرد. 9) عقب افتادگی فناوری ها: صنعت ساختمان ایران، تشنه نوآوری چه در تکنولوژی ساخت، چه در روش های بازاریابی، چه در مدیریت پروژه ها، چه در روش های تأمین مالی و چه در ضوابط و مقررات شهرسازی و ساخت و ساز است. این نوآوری در کنار هماهنگی نهادهایی چون شهرداری، نظام مهندسی و سازندگان ذی صلاح می تواند به شهری پایدار تر بیانجامد. 10) کمک به خروج از رکود: به دلیل وابستگی صنایع بسیاری به صنعت ساختمان و همچنین نیرو بر بودن صنعت ساختمان، پیشنهاد می شود برای خروج از رکود، تلاش های جدی برای راه اندازی موتور این صنعت انجام گیرد، تا به نوبه خود سهمی در افزایش تولید ناخالص داخلی کشور ایفا نماید.

صنعت ساختمان

صنعت ساختمان سازی از زمان های قدیم به عنوان یک صنعت سنتی و با بهره وری کم شناخته شده است. بر اساس مطالعات اخیر این فرآیند زمان بر بوده و به کندی پیش می رفته است؛

اما با ورود تکنولوژی به این صنعت در دهه های اخیر با استفاده از قطعات پیش ساخته،

ساخت ساختمان ها سریع تر به پایان می رسد.

صنعت ساختمان سازی – ساختمان چیست؟

ساختمان یا بنا سازه ای است که برای سکونت و به عنوان سرپناه یا برای کار ساخته می شود

که محیط را به دو بخش درون و بیرون تقسیم می کند. در معنای کلی هر سازه ای را می توان ساختمان نامید.

منظور از ساختمان، بناهای ساخته شده با مصالح بنایی همچون سیمان، آجر، گچ، آهن و… می باشد.

برخی از ساختمان ها را از نظر بلندی که دارند طبقه بندی می کنند مثلا به ساختمان هایی که بلندی آنها از اندازه مشخصی بیشتر باشد، ساختمان بلند مرتبه می گویند.

جالب است بدانید طبق مصوبه سال 1377 شورای عالی شهرسازی و معماری در ایران به

ساختمان هایی که بالاتر از شش طبقه باشند ساختمان بلند مرتبه می گویند.

همچنین به ساختمان های بسیار بلند برج یا آسمان خراش گفته می شود و

به ساختمان های بزرگ با ارزش قدیمی بیشتر، عمارت می گویند.

صنعت ساختمان سازی – انواع ساختمان بر اساس اهمیت و نوع کاربرد

ساختمان ها بر اساس اهمیت و کاربرد به چهار گروه اصلی تقسیم بندی می شوند که عبارت اند از:

• گروه 1 (ساختمان با اهمیت خیلی زیاد):
•  
• مراکز آتش نشانی، بیمارستان ها، مخابرات، نیروگاه ها، برج های مراقبت،تاسیسات آب رسانی،
• مراکز کمک رسانی، رادیو و تلویزیون، تاسیسات انتظامی و… .
•  
• گروه 2 (ساختمان با اهمیت زیاد):

 

•  
•  این ساختمان ها نیز به 3 دسته تقسیم می شوند:

الف) آن دسته از ساختمان هایی که خرابی ناشی از آن موجب تلفات جانی و مالی زیادی می شود

مثل فروشگاه های بزرگ، مدارس، سینماها و… .

ب) آن دسته از ساختمان هایی که باعث از دست رفتن ثروت ملی می شوند

مثل مراکز نگهداری اسناد و مدارک ملی، موزه ها و… .

ج)  آن دسته از ساختمان هایی که موجب آتش سوزی و آلودگی محیط زیست می شوند

مثل مراکز سوخت رسانی، پالایشگاه ها و… .

•  گروه 3 (ساختمان های با اهمیت متوسط):
•  
•  این دسته شامل همه ساختمان های مشمول آیین نامه،
• به جز ساختمان های اعلام شده در سه گروه دیگر می باشد؛
• مانند هتل ها، پارکینگ های چند طبقه، کارگاه ها، ساختمان های صنعتی،
• ساختمان های مسکونی و اداری و تجاری و… .
• گروه 4 (ساختمان های با اهمیت کم):

 

• این گروه از ساختمان ها نیز شامل دو دسته می شود که دسته اول مربوط به ساختمان هایی است
• که خسارت نسبتا کمی از خرابی آنها ایجاد می شود و احتمال بروز تلفات انسانی در آن کم است
• مثل سالن های نگهداری دام و انبارهای کشاورزی.
• دسته دوم هم ساختمان های موقتی هستند که بهره برداری از آنها کمتر از دو سال است.

 

[caption id="attachment_120" align="aligncenter" width="278"] 4.1.1[/caption]

1-  مقدمه:

مجموعه مهندسی عمران یا رشته عمران یکی از رشته­های پر اهمیت و جذاب

در مجموعه رشته­های آزمون سراسری است که داوطلب در گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی

می­تواند آن را انتخاب کند.

پیشرفت سریع جوامع و نیازهای روز افزون آنها به انجام طرحهای مختلف عمرانی

از یک طرف و رشد و توسعه علوم مختلف از طرف دیگر،

ایجاب می­نماید تا با یک برنامه ریزی صحیح و همه جانبه و پرورش استعدادهای جوان

و نیز استفاده بهینه از ابزار و امکانات موجود در جامعه ، گامی بلند  در جهت ترقی و تعالی

جامعه برداشته شود.

2-  اهمیت و ضرورت:

سرپناه از نیازهای اساسی و اولیه نوع بشر است که در دوره­های مختلف زندگی او

بصورتهای مختلفی به این نیاز پاسخ داده شده است.

انسانهای اولیه از غارها که بصورت طبیعی ساخته پدیده­های زمین شناسی بودند استفاده می­کردند.

ولی آیا انسان بلند پرواز که همواره سعی در بدست آوردن و رام کردن طبیعت دارد،

می­توانست به این مکانهای محدود و بی روح بسنده کند؟

انسانها با بکارگیری ابزارهای دست ساز خود و استفاده از منابعی که طبیعت در اختیار آنها قرار می­داد،

اقدام به ساخت محلی برای زندگی خود کردند. با پیدایش اولین سرپناه دست ساز بشر پایه و اساس مهندسی عمران بوجود آمد.

با بزرگتر شدن جوامع و نیاز آنها به سرپناههای بزرگتر، و تلاش بشر در جهت مهار و رام کردن طبیعت

در جهت رفع نیازهای خود همانند ساختن سدها و پلها و ...

رفته رفته نقش مهندسی عمران در زندگی بشر پررنگ و پررنگتر شد.

پیشرفتهای بزرگی که امروزه شاهد آن هستیم در سایه آرامش و ایمنی ایجاد شده توسط مهندسی عمران حاصل گردیده­است.

مهار قهر طبیعت همانند سیل و زلزله و طوفانهای وحشتناک، هدیه­هایی هستند که مهندسی عمران به جامعه امروزی عطا کرده است.

از طرف دیگر

راههای ارتباطی که همچون شریانهای حیاتی جامعه هستند،

سدهای عظیمی که برق را به ارمغان می­آورند، تونلهایی که دل کوهها را می­شکافند و ...

همگی شواهدی بر اهمیت این رشته مهندسی دارند.

در زبان انگلیسی به مهندسی عمران Civil Engineering اطلاق میشود که Civil

به معنی تمدن و از همان ریشه کلمه Civilization است.

پس میتوان نتیجه گرفت همانطور که از اسم این رشته پیداست،

مهندسی عمران یعنی مهندسی تمدن!

و تقریبا بیش از سایر رشته­های مهندسی به جامعه نزدیکتر است.

 

3-  تفاوت مدرک و شغل مهندس عمران:

ذکر این نکته ضروری است که مهندسی عمران،یک مدرک تحصیلی است

که به فرد پس از تحصیل در دانشگاه اعطا میشود،ولی به عنوان شغل به حساب نمی­آید.

بلکه بدلیل گسترده بودن حوضه فعالیت دانش آموختگان این رشته،

شغلهایی که یک مهندسی عمران میتواند داشته باشد بصورتهای مختلفی طبقه­بندی می­شوند. یک مهندس عمران می­تواند در حوضه پیمانکاری،

مشاوره، نظارت و یا اگر دقیقتر به موضوع بنگریم در قسمتهای ساختمان سازی، سدسازی، راه سازی، پالایشگاه و سازههای صنعتی، مدیریت ساخت، سازه­های دریایی و ... فعالیت داشته باشد

که سعی خواهم کرد در ادامه مطلب توضیحات بیشتری را در این مورد ارائه نمایم.

 رشته عمران در کشور ایران در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تدریس می­شود و امکان گرفتن مدرک در هرکدام از مقاطع برای دانشجویان ایرانی وجود دارد.

3-  تفاوت مدرک و شغل مهندس عمران:

ذکر این نکته ضروری است که مهندسی عمران، یک مدرک تحصیلی است که به فرد پس از تحصیل در دانشگاه اعطا میشود، ولی به عنوان شغل به حساب نمی­آید.

بلکه بدلیل گسترده بودن حوضه فعالیت دانش آموختگان این رشته، شغلهایی

که یک مهندسی عمران میتواند داشته باشد بصورتهای مختلفی طبقه­بندی می­شوند.

یک مهندس عمران می­تواند در حوضه پیمانکاری، مشاوره، نظارت و یا اگر دقیقتر به موضوع بنگریم در قسمتهای ساختمان سازی، سدسازی، راه سازی، پالایشگاه و سازههای صنعتی، مدیریت ساخت، سازه­های دریایی و ... فعالیت داشته باشد که سعی خواهم کرد در ادامه مطلب توضیحات بیشتری را در این مورد ارائه نمایم.

 رشته عمران در کشور ایران در مقاطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تدریس می­شود و امکان گرفتن مدرک در هرکدام از مقاطع برای دانشجویان ایرانی وجود دارد.

با بالارفتن سطح تحصیلی، بدلیل گسترده بودن زیر مجموعه­ها،

زمینه فعالیت محدود و بصورت تخصصی درمی­آید،

برای مثال یک دانشجو در دوره کارشناسی عمران، بصورت ضمنی تمام دروس زیر

مجموعه­های مختلف را مطالعه میکند

و تقریبا با تمام زیر مجموعه­ها بصورت محدودی آشنا می­شود ولی در دوره­های بالاتر فقط یکی

از زمینه­ها مورد مطالعه دقیقتر قرار میگیر